بدون عنوان

مادر پدر،آغوشت را از من نگیر!

نیازهای عاطفی

کودکان به خصوص در شش ماهه اول زندگی نیازمند توجه کامل والدین خود هستند.آنها گریه می کنند تا نیازهایشان برطرف شود،بنابراین شیردهی کافی در رسیدگی به نوزاد ،نوعی ارزش گذاری به کودک محسوب می شود.کودک با سن کمتر از شش ماه شخصیتی جدا از مادر ندارد،گریه او خبر از مشکلش می دهد و در آغوش گرفتن او باعث آرامش کودک می شود در حالی که بی اعتنایی کودک را بهانه گیر و لجوج می کند.ارتباط جسمانی و عاطفی مادر و جنین پس از تولد ،کودک را برای پنج الی شش ماه نسبت به بیماری هایی که مادر به آن ایمن است ،مصون می کند از طرفی ادامه این ارتباط و در آغوش نوزاد توسط مادر ،مقاومت شیرخوار را در برابر عوامل عفونی تقویت کرده و باعث افزایش اشتهای او می شود.  

نقش پدر در رشد جسمانی و عاطفی فرزندش به این صورت است که تماس پوستی پدر با فرزند ارتباط عاطفی قوی را بین آنها برقرار می کند.تحقیقات ثابت کرده بوی بدن پدر باعث ارامش نوزاد است به همین دلیل توصیه می شود کودکی که در اثر قولنج ،دچار درد و ناراحتی شده است ،در آغوش پدر قرار گیرد.این در حالی است که تماس کودک با پدر یا مادر سیگاری باعث بروز مشکلات پوستی ،آلرژی و استرس در او می شود.در آغوش گرفتن نوزاد بر تکامل سیستم شنوایی او موثر است و قدرت شنیداری شیرخوار در شش ماهگی تحریک می شود،بنابراین بغل کردن و صحبت کردن با او با لحنی مناسب ،آرام و همراه با نوازش باعث تقویت شنوایی در نوزاد می شود و شخصیت او را در آینده آرام می کند.هنگام استفاده از گهواره ،مادر بالای سر کودک باشد و با نوازش،صحبت،گفتار زیبا و لالایی او را آرام می کند.